Pianista

Pianista to historia Władysława Szpilmana, znakomitego pianisty i kompozytora. Rozpoczyna się we wrześniu 1939 roku, gdy w Polskim Radiu 28-letni Szpilman gra pod bombami nokturn cis-moll Chopina. Po wkroczeniu do Warszawy Niemcy wprowadzają restrykcje wobec ludności żydowskiej. Szpilman wraz z rodziną: rodzicami, dwiema siostrami i bratem, przeżywają pasmo upokorzeń. Pozbawieni środków do życia, wyprzedają obrazy, srebro, meble, a w końcu i największy skarb artysty: fortepian. Pod groźbą kary śmierci nosić muszą opaski z gwiazdą Dawida. Następuje kulminacja prześladowań: Żydzi zostają umieszczeni za murami getta. Szpilmanowie zamieszkują w centrum piekła, gdzie pół miliona ludzi stłoczonych jest na skrawku ziemi wielkości jednej dzielnicy. Przeżycie graniczy tam z cudem. [opis dystrybutora] Władysław Szpilman wraz z rodziną mieszka w Warszawie. Jest młodym, zdolnym pianistą, żydowskiego pochodzenia. Gdy do miasta wkraczają Niemcy, i wkrótce potem zakładają getta, młody Władek zarabia jako pianista w kawiarniach. Z biegiem czasu Niemcy rozpoczynają wywóz Żydów, a Szpilmanowi w ostatniej chwili udaje się uniknąć losu rodziny, którą zagnano do wagonu pociągu. Wkrótce potem Władysław ucieka z getta i dzięki polskim przyjaciołom znajduje ukrycie przed okupantami. Niestety nie zaznaje spokoju na długo. Zaraz po wybuchu Powstania Warszawskiego Szpilman musi uciekać. [opis dystrybutora]