Mine Vaganti. O miłości i makaronach

Mine Vaganti. O miłości i makaronach (2010)

komedia, dramat
Reżyseria: Ferzan Ozpetek
Produkcja: Włochy
Data premiery: 30.07.2010 (Polska) 13.02.2010 (Świat)
Dystrybutor: Vivarto

Rodzinne sekrety, poszukiwanie własnej tożsamości i najbliżsi w obliczu sytuacji kryzysowej: gdy jeden z synów wyznaje, że jest gejem. Warte obejrzenia, choć bez rewelacji i fanfar godnych Oscara.

Główny bohater – młody Włoch Tommaso pochodzi z rodziny typowych makaroniarzy.  Jego ojciec ma dobrze prosperującą fabrykę makaronu i mocno ukształtowaną wizje swoich dwóch synów: heteroseksualni macho, z których jeden odziedziczy makaronową fortunę. Los jednak chce inaczej. Tommaso, który większość życia spędził w Rzymie – żyje z ukochanym, do którego w strachu przed konserwatywnym ojcem nie chce się przyznać. Gdy dochodzi do niego fakt, że ojciec to jemu przekaże rodzinny biznes – postanawia się przyznać, z pełną świadomością faktu, że zostanie wydziedziczony. Niestety ma pecha: podczas kolacji, na której prawda ma wyjść na jaw, ubiega go… brat, który pierwszy wyznaje swoją homoseksualność.  Ciąg dalszy jest do przewidzenia: wściekły ojciec wydziedzicza brata, przekazuje firmę Tommaso, a sam dostaje zawału.

Chcąc, nie chcąc, zamiast wrócić do Rzymu i wieść żywot szczęściarza u boku ukochanego – Tommaso zostaje w rodzinie i cierpiąc prowadzi fabrykę makaronów.  Jego sekret jednak jest zagrożony: odwiedziny znajomych sprawiają, że atmosfera się zagęszcza i trudno domyśleć się, co z tego wszystkiego wyniknie.

Mimo tragicznej na pierwszy rzut oka fabuły, film prowadzony jest jak komedia. Poniekąd zrywa ze schematem wypacykowanego i zniewieściałego geja, proponuje też kilka naprawdę niezłych scen ( aniec półnagich Włochów w morzu). Do tego ciekawe, wywołujące autentyczny uśmiech poczucie humoru.

„Mine Vaganti. O miłości i makaronach” ogląda się przyjemnie, choć środowiska filmowe nie ukrywają, że po zapowiedziach spodziewały się więcej. Kogo zaciekawi? Z pewnością całe środowisko homoseksualistów i ich rodzin, choć rzuca się w oczy, że do kina wybierają się także Ci, którzy chcą zobaczyć tę tematykę z innej strony. Bez nachalnego seksu i przerysowania postaci – za to w konfrontacji gejów z rodziną, pracą i codziennym, szarym życiem pełnym moralnych wyborów.

Mine Vaganti. O miłości i makaronach, 1.5 out of 5 based on 2 ratings