Panic Attack!, czyli jak Fede Álvarez zdobył Hollywood

W wiadomości o tym, że powstanie remake „Martwego zła”, Radek Golec wspominał, iż na stołku reżysera zasiądzie niejaki Fede Álvarez. Kim on jest i czemu jemu powierzono ponowne nakręcenie kultowego filmu?

Álvarez zrealizował klasyczne marzenie – udało mu się błyskawicznie wspiąć na sam szczyt filmowej kariery. Praktycznie rzecz biorąc, zrobił to jednym ruchem. Wskoczył tam. Dokonał tego dzięki internetowi oraz krótkiemu, bo niespełna pięciominutowemu filmikowi „Panic Attack!”.

„Panic Attack!” to etiuda opowiadająca o ataku gigantycznych robotów bojowych na stolicę Urugwaju – Montevideo. Czasownik „opowiadać” może niektórym wydać się tu zbyt dumnym, ponieważ rzecz jest tak prosta, jak tylko może być: gigantyczne maszyny wkraczają do miasta, niszczą budynki, w końcu składają się w wielką bombę i detonują, spowijając metropolię w kuli ognia. Ot i wszystko.

Czemu więc Hollywood dało Álvarezowi taki bilet zaufania? Álvarez 31 października 2009 roku wrzucił swój filmik na Youtuba. To był piątek. Do poniedziałku nikomu nieznany reżyser stał się sławny. Sieć zachwyciła się jego prostym dziełkiem.

Jak wspomniałem – fabuły tam tyle, co kot napłakał. Jednak w końcu mówimy tu o reżyserze, a nie scenarzyście. W „Panic Attack!” Álvarez pokazał, że jest w stanie obrazem i dźwiękiem opowiedzieć historię tak, że widz siedzi przykuty do ekranu, a później pieje z zachwytu, rozsyła linki, poleca nagranie swoim znajomym. Czego więcej mogą chcieć spece z Hollywood? Álvarez jest dla nich kurą znoszącą złote jajka. Domorosłym talentem, na którym zbiją setki milionów dolarów.

À propos budżetu – „Panic Attack!” został zrealizowany za… 300 dolarów. Na pełnometrażowy film inspirowany tym shortem przeznaczono 30 milionów dolarów. Budżet remakeu „Martwego zła” pewnie będzie sporo większy. Czy efekty będą proporcjonalne do nakładów? Oby nie okazało się, że Álvarez świetnie radzi sobie w małym budżecie. Czego sobie i Wam życzę, bo czuję w tym człowieku potencjał tworzenia bardzo rozrywkowych filmów.

Dla tych, którzy jeszcze nie widzieli –

film „Panic Attack!”: