„Kompleks pewnego architekta” – niebezpieczne marzenia

Nie tylko złe marzenia mogą być niebezpieczne. Film „Kompleks pewnego architekta” autorstwa Marcina Kołodziejczaka to interesujące spojrzenie na ten temat.

Krótka forma z pomysłem rodem z fantastyki, jednak jak najbardziej realną problematyką. Film warto zobaczyć, bo jest sprawnie zrealizowany – oglądanie na pewno was nie zmęczy, a być może dostarczy przyjemności i skłoni do chwili refleksji. Twórca „Kompleksu…” chętnie zapozna się z waszymi reakcjami, więc komentujcie albo tutaj, albo na youtube.

Redakcja redaguje i reaguje, czyli słów kilka o „Kompleksie pewnego architekta”

Interpretacja sztuki ma to do siebie, że odgadnąć, co „autor miał na myśli” jest i ciężko, i łatwo. Ciężko, bo to w końcu nie traktat filozoficzny i nie ma tu wszystkiego czarno na białym. Łatwo, bo gdy umysł giętki, dopasuje do danego dzieła mnóstwo znaczeń. Stąd uwaga – nasze spojrzenie na ten film jest czysto subiektywne i autor nie koniecznie się pod nim podpisze.

Jednego jesteśmy pewni – film jest o marzeniach. Mniej oczywiste jest już to, co na ich temat mówi. Nam powiedział, że marzenia bywają niebezpieczne. Jak w starym przysłowiu: droga do piekła wybrukowana jest dobrymi chęciami. Często wydaje się nam, iż rozwiązania problemów są takie proste i nerw nas bierze, gdy nikt tych rozwiązań nie chce zastosować. W większości przypadków – na całe szczęście. To, co sobie ułożyliśmy w głowie, może mieć opłakane skutki. Rzeczywistość jest dużo bardziej złożona niż nasze o niej wyobrażenia.

To jednak nie wszystko, a być może nawet nie najważniejsze przesłanie z „Kompleksu pewnego architekta”. Zakończenie jasno pokazuje, iż zamiast marzyć, trzeba działać. Świat jest taki, jakim go widzimy i jakim go stwarzamy. Zamiast szukać w nim zła i cierpienia, może lepiej popracować nad tym, aby był wypełniony dobrem i radością?