Hej, skarbie

Hej, skarbie (Precious, 2009)

dramat
Reżyser: Lee Daniels
Produkcja: Stany Zjednoczone
Data premiery: 16.01.2009 (świat), 05.11.2010 (Polska)
Dystrybutor: SPInka

Kino nie zawsze musi być tylko rozrywką. Powiem więcej: widz nie zawsze musi się bawić w kinie! I bardzo dobrze, mamy bowiem czasem do czynienia z filmem, który ma nam wskazać jakiś problem społeczny, wzruszyć czy poruszyć nasze sumienia i zrobić to wszystko jak najbardziej serio. Tak jest z „Precious” (polski tytuł „Hej, Skarbie„) dramatycznej historii młodej, chorobliwie otyłej, niepiśmiennej afroamerykanki z Harlemu.

Bohaterka, która zmaga się z niewyobrażalnymi dla nas problemami dnia codziennego (była ofiarą molestowana seksualnego przez ojca, z czego narodziło się jej pierwsze dziecko, żyje w biedzie, a przez analfabetyzm nie widać szans na poprawę tego stanu), ukazuje nam nie tylko względną „łatwość” naszego życia, ale także burzy wciąż aktualny mit o Ameryce, w której każdemu się udaje. Widz natychmiast zaczyna współczuć i utożsamiać się z bohaterką (w tej roli debiutantka Gabourney Sidibe), lecz z biegiem czasu nabiera do niej coraz więcej szacunku i podziwu dla jej niewzruszonej postawy. Mimo iż w jej oczach wciąż widać ból i smutek, nie załamuje ona rąk, ale stara się żyć dalej, tym bardziej, że nosi kolejne dziecko.

Film budują także dobrze dobrani aktorzy drugoplanowi (Mo’Nigue, laureatka Oscara za tę rolę, a także gwiazdy – Mariah Carey i Lenny Kravitz). Dodajmy do tego realistyczne, niemal organiczne oddanie środowiska tytułowej „Precious”, a otrzymamy bardzo dobry dramat psychologiczny czy społeczny. Film porusza, wywołuje w nas empatię wobec bohaterów, nawet tych początkowo uważanych za „złych”. Widzimy ich uwikłanie w sytuacje niezależną od nich, a przez to tłumaczymy sobie ich życiowe wybory. Obraz mocny, czasami męczący, czasami niepokojący, ale takie jest właśnie życie Precious. Przecież nie zawsze w kinie musi być łatwo i przyjemnie. Warto czasem pocierpieć, a potem wysnuć z seansu jakieś wnioski.

„Hej, skarbie” polecam amatorom kina nie-tylko-rozrywkowego.