Anatomia miłości

Recenzja filmu: Anatomia Miłości

melodramat, film psychologiczny
Reżyseria: Roman Załuski
Scenariusz: Ireneusz Iredyński
Premiera: 19.12.1972 (Świat)
Produkcja: Polska

Polska produkcja sprzed niespełna czterdziestu lat wciąż pozostaje niezwykle aktualna, bo porusza ponadczasowy temat – temat relacji damsko-męskich od momentu poznania, poprzez decyzję o wspólnym życiu, aż po wtargnięcie monotonii i rutyny życia codziennego i zwyczajne przywiązanie, jakie zostaje na końcu. Sam tytuł zresztą świetnie odzwierciedla fabułę filmu.

„Anatomia miłości” na pozór pokazuje zwyczajną historię dwojga ludzi: Adama i Ewy. Ona ma za sobą związek z dużo starszym od siebie mężczyzną. On poznaje ją i z miejsca zaczyna ją podrywać. Próbują stworzyć związek, ale wady i przyzwyczajenia obojga zaczynają przeszkadzać.

Ewa jest zaborcza i niezwykle zazdrosna, dlatego przed parą kochanków powstają napięcia. Nawet ich imiona są symboliczne. Zamiarem twórców filmu zdecydowanie było stworzenie pewnego ogólnego szablonu, wzoru, który obowiązuje wszystkie albo prawie wszystkie pary nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie, niezależnie od kręgu kulturowego, poglądów i standardów obyczajowych.

Reżyser, Roman Załuski wybrał na głównych bohaterów Barbarę Brylską i Jana Nowickiego – najpopularniejszych aktorów tamtych czasów. Nietrudno się domyślić, że produkcja zrobiła furorę i do dziś stanowi jedno z ważniejszych i ciekawszych dzieł polskiej kinematografii, która – nie oszukujmy się – z roku na rok podupada. Mimo upływu lat „Anatomia miłości” nadal budzi wiele emocji, często bardzo skrajnych i choćby dlatego warto sięgnąć po ten film w jeden z długich jesiennych lub zimowych wieczorów. Zabawne dialogi, ciekawe, a przede wszystkim wyraziste postacie zyskują sympatię widza od pierwszej chwili. Film ukazał się kilka lat temu w Kolekcji Najlepszych Polskich Filmów na DVD.

Ciekawa propozycja dla tych, którzy cenią sobie dobre polskie kino sprzed wielu dekad.

Anatomia miłości, 5.0 out of 5 based on 1 rating